1951; 10 Yıl Önceki Savaşı Yeniden Yaşadılar…

1951′de Fransa’nın Puys yöresinde iki İngiliz kadın garip olaylar yaşadılar. Ortada herhangi bir savaş belirtisi olmadığı halde, silah, top ve bombardıman uçaklarının seslerini duyuyorlardı. Kendi ifadelerine göre, 1942′de müttefiklerin o bölgeye yaptıklan çıkarmayı yaşadılar. Yani, bir zaman kaymasının içindeydiler!

BU YÜZYILIN BAŞINDA, iki İngiliz kadın Bayan Moberley ve Bayan Jourdain, Versay Petit Trianon’da karmaşık bir serüven yaşadı­lar. Kadınlar, köşkün neşeli günlerinden bugüne kadar uzanan bir halüsilasyon gör­düklerini düşündüler. Bu alışılmadık bir olaydı. Bu olaydan yaklaşık 50 yıl kadar sonra, başka iki’ İngiliz kadın Agnes ve Dorothy Norton (ikisi de takma isimlerdir), benzer bir deneyim geçirdiler.

Garip bir ses
Kadınlar Fransa’da Dieppe yakınlarında bir köy olan Puys”ta tatil yapıyorlardı. Agnes Norton. Dorothy Norton’un görümcesi idi. Fakat daha önce hiç birlikte tatil geçirmemiş-lerdi. İki kadın aynı odayı paylaşıyorlardı. Odaları denizden biraz uzakta idi. 4 Ağustos 1951 sabahı saat 4 civarında Agnes yatağın­dan kalktı. Karanlıkta el yordamıyla odada yürümeye başladı. Kapıya gitti. Bu arada Dorothy, ışığı yakmasını isteyip istemediğini sordu. Aenes istemedi. Biraz sonra döndü­mıydı. Ayrıca Agnes şunu da belirtti: “Tüm bu günde Dorothy’e,.”Şu sesi duyuyor musun?” diye sordu. Dorothy ise yaklaşık 20 dakikadır bu sesi dinliyordu.

Daha sonra yazdığı hikâyede de aynen böyle anlatılıyordu. Agnes de sesi hemen hemen aynı zamandır dinlediğini söyledi. İkisi de uyumadılar. Plajdan onlara ulaşan bu garip sesi dinlediler. Daha sonra Dorothy bu sesi şöyle tarif etti. “Sürekli olarak alçalan ve yükselen garip gürültülerdi.” İki kadın bal­kona, bu kargaşalığı keşfetmeye çıktılar. Plaja doğru bakmalarına rağmen, plajı göre-miyorlardı. Bu yüzden sesin kaynağını da bulamadılar.

Bir savaş oluyor
Bu seslerin plaj yönünden geldiğine hiç şüphe yoktu. Sesler gitgide yükseliyordu. Dorothy şöyle diyordu: “Çığlıklar, silah sesleri, ara sıra meydana gelen mermi ateşi ve bombardıman uçaklarının seslerini duyuyordum.” Agnes’e göre ise bu sesler, top, silah, bombardıman uçakları, çıkarma gemilerinin sesleriyle, insançığlıklarından oluşan seslerin bir karışımıydı. Ayrıca Agnes şunuda belirtti: “Tüm bu sesler sanki çok uzak bir mesafeden geliyormuş izlenimi veriyordu.”

Bu kulakları sağır edici sesleri dinleyen iki kadın şu sonuca vardılar: Bu seslerin kaynağı normalötesi bir olay olmalıydı. Dorothy, psi­şik deneyimlerin yabancısı değildi. Daha önce birtakım psişik olaylar yaşamıştı. Bu olaylar­dan bir tanesi tıpkı bu olay gibi yalnızca işit­seldi. Bu olay beş gün önce gerçekleşmişti. Aynı şekilde Dorothy buna benzer bir sesle uyandınlmıştı. Fakat Dorothy bu sesin daha zayıf olduğunu söylüyor ve şöyle tanımlı­yordu: “Sanki birçok insanın şarkı söylediğini duyuyordum.” Sesler sabahın erken saatle­rinde kesilmişti. Dorothy de uyumaya gitti. Bununla birlikte görümcesi bir şey duymadı ve bir daha uyanmadı.

19 Ağustos 1942′de Müttefiklerin Dieppe’de yaptığı baskından görüntüler. 

Bu baskının sesleri, dokuz yıl sonra iki İngiliz kadın tarafından duyuldu. 

Müttefik hava, kara ve deniz kuvvetlerinin, Fransa’yı işgal etmiş olan

 Alman ordularına karşı ilk kez düzenledikleri hücumlardan biriydi bu. Fakat, 

bu oldukça ağır bir yenilgiye mal oldu. Hemen hemen, 6100 kişilik İngiliz ve

 Kanada birliğinden 3648i öldürüldü, yaralandı. Kalanlar esir alındı

 ya da kayıp olarak rapor edildi

Araştırma başlıyor

Daha sonra eleştirmenler kadınların bu ifade­lerine karşı çıktılar. Onlara göre bu olayın normalötesi bir niteliği yoktu. Ayrıca eleştir­menler, kadınların İngiliz ve Kanada kuvvet­lerinin 19 Ağustos 1942′de Dieppe’ye yaptıkları çıkarmanın öyküsünü bir kitaptan okuduklarını da biliyorlardı.

1952 Mayıs’ında ruhsal araştırmacılar için SPR’nin yayın organı Journal of the Society’ de bir rapor yayımlandı. Kadınlar söz konusu anlatımı bildiklerini söylediler. Fakat o geceden önce bu yazıyı hiç okuma­dıklarını da belirttiler.

Saatler tutmuyor

Kaçınılmaz olarak Agnes ve Dorothy’nin geçirdikleri deneyimin niteliği, araştırmacı­lara 1942′deki çıkarmayı hatırlattı. Balkonda üç saat boyunca durmuşlardı. Bu süre içinde duydukları her tür sesi ayrıntılı bir biçimde not aldılar. Ertesi gün birbirinden ayrı tuttuk­ları notlarını bir araya getirdiler. İki kayıt arasında küçük değişiklikler vardı. Örneğin her ikisi de ilk şiddetli patlamanın öğleden sonra saat 16.50′de bittiği konusunda aynı düşüncedeydiler. Fakat Agnes, ikinci patla­manın saat 17.07′de başladığını iddia edi­yordu. Oysa Dorothy’e göre saat 17.05′ti. Her birinin ayrı saatleri vardı.

Fakat Agnes’inki genelde daha güveni­lirdi. Çünkü Dorothy’nin saati biraz geri kalı­yordu. Bununla birlikte eğer iki saat, 16.20′de aynı zamanı gösteriyorsa, gürültü başladık­tan sonra, saat 16.50′de ve bittiği zaman Dorothy’nin saati 5.07′den daha fazla geri kalmalıydı. Fakat başka bir gerçek bu gibi farklılıkları açıklamaya yardım etti. Agnes, İkinci Dünya Savaşı sırasında Deniz Kuvvetleri’nde bir büro görevindeydi. Bura­daki çalışmasının bir sonucu olarak da, her­hangi bir gözlemlemeye ve kayıt etmeye Dorothy’den daha yatkındı.

Sesler karşılaştırılıyor

Lambert ve Gay adlı araştırmacılar, kadınla­rın duyduğu sesler ve de savaş zamanındaki sesler arasındaki farklılıkları gösteren bir ayrıntı tablosu düzenlediler. 19 Ağustos 1942′ nin olayları öğleden sonra saat I5.47′de Berneval’den gelen çıkarma gemilerinin bir Alman konvoyuna saldırması ile başladı. Alman savunma güçleri karşı koydu. Müttefiklerin çıkarma gemileri kıyıya yanaştı. Fakat ağır bir ateş hattı ile karşılaştılar. Büyük kayıplar verdiler. Lambert ve Gay kadınların duydukları çığlıkların Alman savunma kuvvetlerinden gelmiş olabilece­ğinde birleştiler.

Puys’daki ve Berneval’deki tankların sal­dırı saati öğleden sonra 16.50′de olmalıydı. Çıkarma gemisinin ilk saldırısı, saat 13.07′de bertaraf edildi. Saat 17.12′de Dieppe bomba­lanmaya başladı. Esas kuvvetler saat 17.20′de Dieppe’ye çıkmaya başladılar. Deniz önün­deki binalar, 17.15′te gelen İngiliz uçakları­nın saldınsına uğramışlardı. Saat 17.40′ta, denizden bombardıman bitti. Yaklaşık 10 dakika sonra 48 ingiliz uçağı buraya ulaştı ve savaşa katıldı.

Bu kronolojik ayrıntılar Lambert ve Gay tarafından, Christopher Buckley’in The Com-mandos, Dieppe hikâyesinden alındı. Kadınla­rın ikisi de bu tarifleri, deneyimlerinden önce görmediler. Daha da şaşırtıcı bir şey ise, ikisi­nin de bu ayrıntıların varlığından haberleri olmamasıydı.

Gerçek araştırılıyor

Agnes ve Dorothy’nin duyduğu sesler, savaş zamanında kayıtlara geçen seslerle uyum sağ­lıyordu. Bu seslerin tanımlama ve yorumlan­ması eleştirmenler tarafından yapıldı. İki kadının bekleme koşulları için bir muhabirşu gerçeği araştırdı: Neden Agnes ve Dorothy, bu sesleri birbirlerine söylemediler? Aslında bu çok önemli bir nokta değildi. Çünkü Agnes kapıya ulaşmadan önce Dorothy’nin uyanık olduğunu açıklamıştı.

Fakat, kadınların ifadelerindeki zaman­lama hakkında kılı kırk yaran araştırmacılar vardı. Bununla birlikte iki kadının duyduğu sesler için doğal bir açıklama getirmek isteyen başka bir muhabirin sağladığı bilgi, “olağa­nüstü olay” görüşünü yok etmek için yeterliydi. 1968 Eylül’ünde Bay R. A. Eades, Psişik Araştırmalar Kurumu’na (SPR) tatil sırasında başından geçen bir olayı bildirdi. 1951 Ağustos’unun sonlarında Fransa’da ailesi ile tatildeydiler. Bir gece Dieppe’nin doğusunda bir yere çadır kurdular. O gece tarifi mümkün olmayan bir sesle uyandılar. Bu ses birkaç saat devam etti. Eades ailesi duydukları sesibir şeylere benzetmek için tartıştılar. Bazıları havvanat bahçesinden gelen sesler, dedi.

Diğerleri ise bir pazar, panayır ya da uzak bir mesafeden bir okulun dağılışı, dediler. Ama sonuçta, bu seslerden hiçbiri olmadığı konu­sunda birleştiler. Ertesi gün kasabanın lima­nında bir tarama makinesinin olduğunu öğrendiler. Makine hâlâ oradaydı ama artık çalışmıyordu.

Tanklar ve çıkarma gemileri, savaş sonrasında dakikalarca yanmaya devam ettiler. Dorothy 

ve Agnes, duydukları gürültülerin kesinlikle pla) yönünden geldiğini iddia ettiler. Ayrıca, bu

 gürültüleri mermi ateşi, bombalama, top ateşi, silah, çıkarma gemilerinin sesleri ve insan çığlıkları 

olarak ayırabildiklerini de iddia ettiler

Makine gürültüsü değil!

Araştırma, Dieppe liman amiri ile Bay G. W. Lambert tarafından yapıldı. G. W. Lambert, 4 Ağustos 1951 gecesinde, tarama makinesi­nin çalışıp çalışmadığından emin olmak istedi. Liman amiri makinenin çalışmasının gece saat 00.15′ten ertesi sabah saat 8.15′e kadar sürdüğünü doğruladı. Makinenin çalış­ması garip gürültülerin başlamasından yakla­şık 3 saat 45 dakika önce başlamış, gürültülerin bitiminden bir saat on beş dakika sonra da son bulmuştu. Demek ki, Dorothy ve Agnes’in uykusuzluğunun nedeni sadece makinenin gürültüsü olamazdı.

SPR’nin yayın organı olayla ilgilendi. Eades, olayın bağımsız araştırmalar yapıla­rak yeniden incelenmesi fikrini önerdi. İnce­leme, Robert J. Hastings tarafından başlatıldı. Robert J. Hastings ayrıntılı olarak kanıtları inceledi ve şu sonuçlan ortaya çıkardı: Kadın­lar, saatlerindeki iki dakikalık geri kalmayı kabul ediyorlardı. Fakat güvenli olan saate göre, hangi saat bozuksa onu ayarlamak için bir çaba harcamadılar.

Kadınlar, baskını anlatan rehber kitapla­rının olduğunu da söylediler. Ayrıca kitabı balkonda deneyimleri sırasında bulduklarını da kabul ettiler. Bu ara, 17.07 ile 17.40 ara­sında idi. Fakat bunu, kitaptan daha önce okumadıklarını söylediler. Bu bilgiyi gizle­mek için de hiçbir çaba harcamadılar. SPR araştırmacılarına serbestçe bu bilgiyi sundular.

Psişik bir deneyim mi?

Bununla birlikte olayın en çarpıcı yönü, Hastings’e göre şuydu: İki kadın da deneyim­lerini geçirdikleri anda, bunun normalüstü bir olay olabileceğini önemsemediler. Onlann alışılmadık sesler duymalarından emin olma­ları şaşırtıcı idi. Ayrıca, savaş sırasındaki bu sesleri duyduklarından şüphelenmeleri de şaşırtıcı idi. Bu çeşit bir uyanma oldukça garipti. Bu ancak birtakım hayallerle ve açık rüyalarla mümkün olurdu. Bu tür açık rüya­larda rüyayı gören kimse, rüyayı gördüğünün bilincindedir. Psişik deneyim sırasında beyin genelde uyanık değildir. Denek, bu olağa­nüstü olayla mücadele etmekle meşguldür.

Hastings, kadınların saat 17.05′te, uçağın inmesi sırasında meydana gelen hareketlen­meden bahsetmemeleri gerçeğine karşı çıktı. 1942′de, hava saldırısına tanık olmuş biriyle konuştu. Çünkü, Agnes ve Dorothy, uçakla­rın seslerini duyduklarını iddia ettiler. Fakat Hastings, bu seslerin sivil uçakların sesleri olduğundan şüphelendi. Etrafı araştırdı. Puys’un Londra-Paris-Turin’e uzanan düzenli bir hava hattı bulunduğunu keşfetti. Norton’ların duydukları ses bu olabilir miydi?

Dieppe baskınının öyküsünde bazı hata­lar vardı. Fakat aynısı Moberley ve Jourdain’ de de olmamış mıydı? Bu tür normalüstü deneyimler, az bilinen gerçeklere uyuyor. Çünkü bir normalüstü unsur varsa, bilgiler bilinmeyen bir kaynak tarafından verilir. Oysa, duyumsal bilgiler normal kaynaklar­dan sağlanır. Fakat, burada bir soru cevap­lanmış olarak kalıyor. Hem Moberley ve Jourdain’in, hem de Norton’ların deneyimleri gerçekten normalüstü bir olay mıydı?